Η ελληνική επανάσταση μέσα από πίνακες ζωγραφικής

Μπαομπάμπ

Όπως είναι φυσικό, από τους καλούς σπόρους, βγαίνουν καλά χορτάρια κι από τους κακούς σπόρους

κακά χορτάρια. Όμως, οι σπόροι κοιμούνται κρυμμένοι κάτω από την επιφάνεια της γης μέχρι να μπει σε κάποιο από αυτούς η ιδέα να ξυπνήσει. Τότε τεντώνεται και δειλά-δειλά πετάει προς τον ήλιο ένα πολύ όμορφο βλασταράκι. Αν τύχει να 'ναι κάποιο βλασταράκι ραδικιού ή τριανταφυλλιάς μπορεί κανείς να το αφήσει να ξεπεταχτεί όπως εκείνο θέλει. Ωστόσο, αν πρόκειται για κανένα κακό φυτό, αμέσως μόλις το αναγνωρίσεις, πρέπει να το ξεριζώσεις. Όμως, πάνω στον πλανήτη του μικρού πρίγκιπα βρίσκονταν σπόροι τρομεροί... αυτοί ήταν οι σπόροι του μπαομπάμπ. Το έδαφος του μικρού πλανήτη ήταν γεμάτο.Ένα μπαομπάμπ, λοιπόν, σαν αργήσεις το ξεριζώσεις, ποτέ πια δεν θα τα καταφέρεις να το ξεφορτωθείς. Σκεπάζει ολόκληρο τον πλανήτη. Τον τρυπάει με τις ρίζες του. Κι αν ο πλανήτης είναι πολύ μικρός και τα μπαομπάμπ πάρα πολλά, θα τιναχτεί σε χίλια κομμάτια.

- Αυτό είναι ένα θέμα πειθαρχίας, μου έλεγε αργότερα ο μικρός πρίγκιπας. Όταν τελειώνει κανείς το πρωί την τουαλέτα του, πρέπει να αρχίσει να κάνει με πολύ φροντίδα και την τουαλέτα του πλανήτη. Είναι αναγκασμένος να ξεριζώνει τα μπαομπάμπ το ένα μετά το άλλο, αμέσως μόλις τα διακρίνει να 'χουν φυτρώσει μαζί με τις τριανταφυλλιές που μ' αυτές μοιάζουν πολύ όταν είναι αρκετά μικρά. Είναι μια δουλειά πολύ βαρετή, μα πολύ εύκολη.

Αφού διαβάσαμε για τα μπαομπάμπ που βγαίνουν στον πλανήτη του μικρού πρίγκιπα πάμε να σημειώσουμε και εκείνα τα μπαομπάμπ που φυτρώνουν στους δικούς μας πλανήτες και πρέπει να φροντίσουμε να ξεριζώσουμε όταν είναι ακόμη νωρίς.

Μπείτε στο Wiki και ξεκινήστε την καταγραφή κλικ εδώ

Ο μικρός Πρίγκιπας

Με τόσες αναφορές στα διαπλανητικά ταξίδια, θα ήταν μεγάλη παράληψη να μην διαβάσουμε τον "Μικρό Πρίγκιπα". Από αύριο ξεκινάει η περιπλάνηση μας στους πλανήτες που επισκέφτηκε ο μικρός πρίγκιπας.

Αντουάν Ντε Σαιντ-Εξυπερύ - Ο Μικρός Πρίγκιπας

Ο άστατος Μάρτης

Το blog παίδες εν-τάξη φιλοξενεί μια πολύ όμορφη ιστορία σχετικά με τις συχνές αλλαγές του καιρού κατά τη διάρκεια του μήνα Μαρτίου Ο Μάρτιος παιδί σύγχρονης οικογένειας, υπερκινητικός, δραστήριος αλλά και χαδιάρης αναστατώνει τους ανθρώπους με τις αλλαγές του παράλληλα όμως προμηνύει τον ερχομό της άνοιξης.
Η ιστορία είναι απόσπασμα από το βιβλίο της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, "Ιστορίες με τους 12 μήνες".

Κλειστό λόγω χιονιού το σχολείο!!!

Χιόνι!!!

Μείνετε κάτω από τις ζεστές σας κουβέρτες και απολαύστε ένα όμορφο πρωινό στο σπίτι αγαπημένα μου παιδάκια, καθώς το σχολείο δεν λειτούργησε σήμερα!!!

Και όπως έχουμε πει...κάνουμε λιγάκι υπομονή...ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΗ!!!

Διαστολή και Συστολή αερίων

για να διευκολυνθείτε στην απάντηση των ερωτήσεων 1 και 2 στη σελίδα 92 παρακολουθήστε τα παρακάτω βίντεο

ΕΡΓΑΣΙΑ 1

ΕΡΓΑΣΙΑ 2

Έπος του Διγενή Ακρίτα

Το έργο ξεκινά με την αφήγηση της ιστορίας των γονέων του Διγενή: πατέρας του ήταν ο εμίρης της Συρίας Μουσούρ, ο οποίος σε μια επιδρομή σε βυζαντινά εδάφη άρπαξε την μοναχοκόρη ενός βυζαντινού στρατηγού. Τα πέντε αδέρφια της κοπέλας συνάντησαν τον εμίρη για να ζητήσουν πίσω την αδερφή τους και, επειδή εκείνος αρνήθηκε να την δώσει, ο μικρότερος από αυτούς μονομάχησε μαζί του και τον νίκησε. Ο εμίρης όμως αρνήθηκε να επιστρέψει την κοπέλα. Την παντρεύτηκε, βαφτίστηκε χριστιανός και εγκαταστάθηκε στο βυζαντινό έδαφος. Ένα χρόνο μετά τον γάμο γεννήθηκε ο γιος του ζευγαριού, Βασίλειος.

Ο Βασίλειος είχε δείξει από τα παιδικά του χρόνια τις εξαιρετικές ικανότητες και επιδόσεις του σε ασχολίες όπως το κυνήγι: σε ηλικία 12 ετών έπνιξε δύο αρκούδες και σκότωσε ένα λιοντάρι. Όταν ερωτεύτηκε την κόρη ενός στρατηγού, την έκλεψε με την θέλησή της, επειδή οι γονείς της δεν έδιναν την συγκατάθεσή τους, και ο πατέρας της κοπέλας επέτρεψε τον γάμο μόνο αφού ο Διγενής σκότωσε τους πολεμιστές που έστειλε ο στρατηγός για να τον κυνηγήσουν. Η συνέχεια του κειμένου αφηγείται τα κατορθώματα του Διγενή που τον έκαναν διάσημο και για τα οποία του απένειμε τιμές ο βυζαντινός αυτοκράτορας. Το μεγαλύτερο τμήμα καταλαμβάνεται από την αφήγηση -σε πρώτο πρόσωπο- των μαχών του Διγενή απέναντι σε έναν δράκο και ένα λιοντάρι που απειλούσε την γυναίκα του και εναντίον της αμαζόνας Μαξιμώς που ήθελαν να την κλέψουν.

Μετά την δόξα που απέκτησε ο Διγενής αποσύρθηκε σε έναν μεγάλο πύργο που έχτισε στις όχθες του Ευφράτη, όπου και πέθανε σε νεαρή ηλικία, από ασθένεια. Αμέσως μετά τον θάνατό του πέθανε και η γυναίκα του από την θλίψη.

Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γης τονε τρομάζει.
Βροντά κι αστράφτει ο ουρανός και σειέται ο πάνω κόσμος,
κι ο κάτω κόσμος άνοιξε και τρίζουν τα θεμέλια,
κι η πλάκα τον ανατριχιά πως θα τονε σκεπάσει,
πως θα σκεπάσει τον αητό, τση γης τον αντρειωμένο.

Σπίτι δεν τον εσκέπαζε, σπήλιο δεν τον εχώρει,
τα όρη τα διασκέλιζε, βουνού κορφές επήδα.
Στο βίτσισμα έπιανε πουλιά, στο πέταγμα γεράκια.
Στο γλάκιο και στο πήδημα τα λάφια και τ' αγρίμια.

Ζηλεύει ο Χάρος με χωσιά, μακρά τονε βιγλίζει.
Και λάβωσέ ντου την καρδιά και την ψυχή του πήρε.

Βασίλειος Διγενής Ακρίτας

Ο πιο ξακουστός απ' όλους τους Ακρίτες ήταν ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας. Ήταν γενναίος, ανδρείος και πολύ καλός πολεμιστής. Είχε ξεχωριστή δύναμη και νεανική καρδιά. Είχε πατέρα ΄Αραβα που έκλεψε την κόρη του βασιλιά Ανδρόνικου Ειρήνη, από το σπίτι της και την έκανε γυναίκα του. Η Ειρήνη έπεισε τον άνδρα της να γίνει Χριστιανός. Ο Διγενής Ακρίτας γεννήθηκε από αυτό το γάμο. Το όνομά του Διγενής προέρχεται από το ό,τι είχε ΄Αραβα πατέρα και Βυζαντινή μητέρα. Δηλαδή είχε δύο γένη. Το επιθετό του "Βασίλειος" σημαίνει Βασιλικός. Ονομάζεται Ακρίτας γιατί άνηκε στα στρατιωτικά σώματα του Βυζαντινού κράτους.

Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας είχε δύο οράματα. Το πρώτο ήταν να πεθάνει πάνω στη μάχη.

Το δεύτερο ήταν να γίνει θαυμαστός σαν όλους τους σπουδαίους ήρωές του:

Αχιλλέα, Ηρακλή, Μ. Αλέξανδρο και τον προστάτη του ΄Αγιο Γεώργιο.Είχε όμως ένα κοινό θάνατο που δε το παραδέχτηκε ποτέ ο λαός.

Γυρίζοντας από ένα άγριο κυνήγι έπεσε βαριά άρρωστος. Η αρρώστια του ήταν αθεράπευτη.Ο Διγενής μαντεύοντας το θάνατό του φώναξε τη γυναίκα του και τη συμβούλεψε να παντρευτεί ένα γενναίο άνδρα, χωρίς να την ενδιαφέρουν τα πλούτη. Αμέσως μετά ξεψύχησε.

Εθιμα της Καθαράς Δευτέρας

Γαλαξίδι… Αλευρομουτζουρώματα
Στο Γαλαξίδι, το απόγευμα της Kαθαράς Δευτέρας, θυμίζει εμπόλεμη ζώνη. Ντόπιοι, χωρισμένοι σε ομάδες, μάχονται μεταξύ τους στοχεύοντας, ο ένας τον άλλον, με αλεύρι και χρωματιστή σκόνη. Η συνήθεια έμεινε στην ιστορία ως «αλευροπόλεμος» ή αλλιώς «αλευρομουτζουρώματα».



Θήβα… ο Βλάχικος Γάμος
Στη Θήβα, πραγματοποιείται την Καθαρά Δευτέρα, πιστή αναπαράσταση του Βλάχικου Γάμου. Το έθιμο ταξιδεύει στις μέρες μας από το 1830





Λειβαδιά… το Γαϊτανάκι
Στη Λειβαδιά, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, οργανώνεται το περίφημο «Γαϊτανάκι». Σύμφωνα με την παράδοση, στις συνοικίες της πόλης, οι γείτονες αναμεταξύ τους, ετοιμάζουν το «Γαϊτανάκι» τους. Στη συνέχεια, συνοδεία αρμάτων, καταφθάνει στην κεντρική πλατεία σωρεία «Γαϊτανακίων», τα οποία αναμειγνύονται δημιουργώντας ένα θέαμα μοναδικό.


Δεκατρία άτομα χρειάζονται για να στήσουν το χορό. Ο ένας κρατά ένα μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου ξεκινούν 12 μακριές κορδέλες, καθεμιά με διαφορετικό χρώμα. Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και δίνουν το όνομά τους στο έθιμο.
Γύρω από το στύλο, 12 χορευτές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν μαζί, σε 6 ζευγάρια, τραγουδώντας το παραδοσιακό τραγούδι. Καθώς κινούνται γύρω από το στύλο, κάθε χορευτής εναλλάσσεται με το ταίρι του κι έτσι όπως γυρνούν πλέκουν τις κορδέλες γύρω από το στύλο δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς. Όταν πια οι κορδέλες τυλιχτούν γύρω από το στύλο και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά σε αυτόν, τότε ο χορός τελειώνει και το στολισμένο γαϊτανάκι μένει να θυμίζει το αποκριάτικο πνεύμα


Πάτρα… Καρναβάλι
Η ελληνική πρωτεύουσα του καρναβαλιού. Ολόκληρη η πόλη μετατρέπεται κατά τη διάρκεια της Αποκριάς σε έναν απέραντο χώρο διασκέδασης και ξεφαντώματος. Φαντασία, δημιουργικότητα, εφέ ηχητικά και οπτικά, φέρνουν χορό και τραγούδια στους δρόμους.

Τύρναβος... Μπουρανί
Στον Τύρναβο, άνδρες και γυναίκες συγκεντρώνονται κοντά στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όπου παρασκευάζουν το «μπουρανί», μια σούπα από σπανάκι και ξύδι. Έπειτα, το σερβίρουν και στο τέλος του φαγητού, το γλέντι φουντώνει.
Ακολουθοεί τραγούδια, χοροί καιξεφάντωμα. Το πρωτότυπο της υπόθεσης όμως είναι ότι εκείνη την ημέρα άσεμνες χειρονομίες και βωμολοχίες επιτρέπονται.

Νάξος… Κουδουνάτοι, Λεβέντες και Ληστές
Στη Νάξο, όπου η μυθολογία την αναφέρει ως το νησί – γενέτειρα του Θεού Διονύσου, τα αποκριάτικα έθιμα αποτελούν παράδοση ανθεκτική μέσα στο χρόνο.
Οι Κουδουνάτοι, φορούν κάπα και κουκούλα, τριγυρίζουν στα χωριά και προκαλούν μεγάλη φασαρία και θόρυβο ενώ ταυτόχρονα προβαίνουν σε άσεμνες εκφράσεις και χειρονομίες.

Λέρος και Σύμη… Καμουζέλες
Οι Αποκριές γιορτάζονται με τις "καμουζέλες", μασκαράτες και τους αυτοσχέδιους ποιητές που σκαρώνουν περιπαιχτικά στιχάκια τα οποία τα απαγγέλλουν παιδιά ντυμένα καλογεράκια πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι. Το ίδιο έθιμο έχουν επίσης και στην Σύμη.

Κέρκυρα... Ο Σιορ Καρνάβαλος
Στην Κέρκυρα, η επτανησιακή παράδοση επιτάσσει την παρουσία του ντελάλη, ο οποίος το πρωί, συνοδευόμενος από σαλπιγκτές και τυμπανιστές, κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης, αναγγέλλοντας τον ερχομό του Σιορ Καρνάβαλου.
Πομπή αρμάτων, ορχήστρες φιλαρμονικές και παρέες ντυμένες αποκριάτικα, μαζεύονται στην Κάτω Πλατεία όπου και τερματίζεται και η διαδρομή που ακολουθεί η παρέλαση του Σιορ Καρνάβαλου. Το κάψιμο του Σιορ Καρνάβαλου αποτελεί την κορύφωση του εθίμου.

Καθαρά Δευτέρα

Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι, επειδή οι χριστιανοί "καθαρίζονταν" σωματικά και πνευματικά. Την Καθαρή Δευτέρα σταματά η κατανάλωση κάθε αρτύσιμου φαγητού και ξεκινά μια νηστεία που διαρκεί 40 ημέρες, όσες δηλαδή οι μέρες νηστείας του Χρηστού στην έρημο. Ταυτόχρονα ξεκινά και η πνευματική κάθαρση με την σημετοχή στο σώμα της Εκκλησίας.

Απαραίτητα στοιχεία της αποκριάς θεωρούνται τα κούλουμα και ο χαρταετός.

Το πέταγμα του χαρταετού είναι έθιμο συνυφασμένο με την Καθαρή Δευτέρα, αν και δεν τοποθετείται στα χρόνια του Βυζαντίου, αλλά σε μεταγενέστερη φάση.

Με τη λέξη κούλουμα, εννοούμε τη μαζική έξοδο του κόσμου στην ύπαιθρο και τον εορτασμό της Καθαράς Δευτέρας έξω στην φύση.

Το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας περιλαμβάνει: λαγάνα, χαλβά, τουρσί διάφορων λαχανικών, ταραμοσαλάτα και θαλασσινά.

Αποκριάτικη χειροτεχνία

Η παρακάτω χειροτεχνία είναι πολύ εύκολη και διασκεδαστική

ΒΗΜΑ 1: Εκτυπώνω το παρακάτω αρχείο και το ζωγραφίζω με χρώματα που μου αρέσουν


ΒΗΜΑ 2: Κόβω τα σχέδια που ζωγράφισα και τα πλαστικοποιώ

ΒΗΜΑ 3:Στα σημεία που υπάρχει η τελεία, με τη βοήθεια του διακορευτή ανοίγω τρύπες.

ΒΗΜΑ 4: Ενώνω τα μέλη του κλοούν χρησιμοποιώντας διπλόκαρφα

...συνέχεια κατασκευής

σε προηγούμενη ανάρτηση είχαμε δείξει πως ξεκινούσε μια από τις κατασκευές που φτιάξαμε... δείτε πως εξελίχθηκε η κατασκευή αυτή... τα προηγούμενα βήματα βρίσκονται εδώ


4. αφού ξεράθηκε ο πηλός, τον βάψαμε και αφήσαμε να στεγνώσει η μπογιά














5. στερεώσαμε το πορτοκάλι στο ξυλάκι και δέσαμε φιόγκο μια κορδέλα στη μέση στο ξυλάκι

και ορίστε το αποτέλεσμα!!!

Περιήγηση στις λίμνες της Ελλάδας

επειδή όπως έχουμε πει πολλές φορές "μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις" πάμε να δούμε εικόνες από τις λίμνες της Ελλάδας.

Μια μικρή επανάληψη στη Γεωγραφία

Καθώς η κατασκευή του ανάγλυφου χάρτη πλησιάζει στο τέλος της, μια επανάληψη στα ποτάμια και στις λίμνες της Ελλάδας είναι απαραίτητη


Παιχνίδι για να θυμηθούμε τις λίμνες εδώ

Παιχνίδι για να θυμηθούμε τα ποτάμια εδώ

Φορέσατε Μάρτη;

Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την «Κρόκη», στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι. Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά».
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.

Μάρτης είναι...

Στα πολύ παλιά χρόνια ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του έτους. Μια κατεργαριά όμως που έκανε σε βάρος των άλλων μηνών που ήταν τα αδέλφια του στάθηκε αιτία για να του πάρει την πρωτοκαθεδρία ο Γενάρης.
«Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσανε οι δώδεκα μήνες να φτιάξουνε κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη.
Έτσι λοιπόν είπε ο Μάρτης: - Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς. - Καλά, ρίξε εσύ πρώτος του είπαν οι άλλοι.
Ετσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες. Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.
- Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ' αρχίσω και να πίνω. -Βέβαια, είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.
Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιεί κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Τ' ακούνε εκείνοι θυμώνουνε και σκέφτωνται τι να κάνουν. Συμφωνούν όλοι λοιπόν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης και του τραβάει ένα ξύλο ... τι να σας λέω!
Του αφαιρεί και το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.
Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται το παιχνίδι που έκανε στα αδέλφια του και τους ήπιε όλο το κρασί, γελάει και ο καιρός ξαστερώνει. Όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».
Η παράδοση, που με μικρές παραλλαγές τη συναντάμε και αλλού είναι αιτιολογική και σκοπεύει στην εξήγηση της ακασταστασίας του καιρού που συνήθως χαρακτηρίζει το Μάρτη.

Σα λα λα λα λα ααααααα....

Σήμερα διασκεδάσαμε αρκετά με την χορωδία των αλόγων...κολλήσαμε!!!

το link το πήραμε από το blog Χαρούμενο Δημοτικό
πολλούς χαιρετισμούςκαι φιλιά στους φίλους μας στην Κομοτηνή

Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει

Σήμερα τα μπλέξαμε λιγάκι και το διασκεδάσαμε!!!

Το φαινόμενο της τήξης και της πήξης εμφανίστηκε στο μάθημα της γλώσσας, και όχι μόνο εισέβαλε στο βιβλίο του Μάνου Κοντολέων αλλά προσκάλεσε και το φαινόμενο της εξάτμισης και συμπύκνωσης να λάβουν στην ιστορία "Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει".

κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε την ιστορία

Παίζοντας με την τήξη και πήξη

παιδιά παιδιά.... κι άλλο παιχνίδι... αυτή τη φορά με την τήξη και πήξη.

κάντε κλικ εδώ

Στην Πελοπόννησο επισκέφτηκα...

Τα Απίθανα Πεμπτάκια μοιράζονται τις εμπειρίες του από επισκέψεις σε μέρη της Πελοποννήσου γράφοντας στο Wiki. κλικ εδώ

Για όσους θέλουν μια μικρή βοήθεια... ορίστε και ο χάρτης της Πελοποννήσου.

κάντε κλικ πάνω στην εικόνα

Λίγη εξάσκηση λίγο πριν κοιμηθούμε!

Το ξέρω μικρά μου ... το ξέρω!

Είμαι σίγουρη όμως ότι όχι μόνο θα τα καταφέρετε αλλά και ότι δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου.

Γιατί είστε ΑΠΙΘΑΝΟΙ!

κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για δείτε πόσο καλοί είστε στις ασκήσεις με το εμβαδόν

Όλοι γεννιόμαστε ελεύθεροι

Μετά από πολλές συζητήσεις στην Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή αυτό το βιβλίο είναι ότι πρέπει.


Κάθε άντρας, κάθε γυναίκα και κάθε παιδί σ' αυτόν τον πλανήτη προστατεύεται από 30 ειδικά διαμορφωμένα άρθρα- την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Αυτή η συλλογή εκδίδεται σε συνεργασία με την Διεθνή Αμνηστία, για να γιορτάσει την 60ή επέτειο της υπογραφής της Διακήρυξης, ενώ το κάθε της άρθρο εικονογραφείται από ένα παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη. Τα συγγραφικά δικαιώματα του βιβλίου θα διατεθούν στη Διεθνή Αμνηστία.

Κάνε κλικ εδώ για να διαβάσεις ή αν θέλεις να ακούσεις αυτό το βιβλίο.

Οδοντωτός Καλαβρύτων

Πριν από 113 περίπου χρόνια, ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων, ξεκινώντας από την παραλιακή πόλη του Διακοπτού και παράλληλα με τα χνάρια του ποταμού, έφτιαξε γέφυρες, τρύπησε σήραγγες, έριξε "δόντια" και κατάφερε να σκαρφαλώσει μέχρι τα Καλάβρυτα.


Από τότε και μέχρι σήμερα, ο Βουραϊκός ποταμός και ο Οδοντωτός πορεύονται μαζί.

Βόλτα στην Μονεμβασιά

Ένα από τα μέρη που μας μάγεψε ήταν η Μονεμβασιά. Βρίσκεται στο Νομό Λακωνίας και είναι μια μικρή νησίδα που συνδέεται με τον υπόλοιπο νομό μέσω μιας γέφυρας 400 μέτρων.

Το όνομα προήλθε από τη στενή λωρίδα γής που ενώνει τον βράχο με την ηπειρωτική χώρα . Γιατί αυτή η γέφυρα αποτελεί τη μοναδική έμβαση (είσοδο) στη Μονεμβασιά.

Ο βράχος της Μονεμβασιάς είναι το αποτέλεσμα ενός ισχυρότατου σεισμού που τοποθετείται χρονολογικά γύρω στο Νοέμβριο του 375 μ.Χ. Η σεισμική δόνηση προκάλεσε την αποκοπή του βράζου από τη Λακωνική ακτή.





Η καίρια θέση της στον θαλάσσιο δρόμο προς την ανατολική Μεσόγειο υπήρξε στόχος πειρατικών επιδρομών στους επόμενους αιώνες, καθώς και επιδρομών ηγεμόνων της Δύσης. Το στοιχείο που βοήθησε τη Μονεμβασιά να αμυνθεί είναι ο βράχος, χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να έχει επιβιώσει.

Κάνε κλικ εδώ για να περιηγηθείς στο Κάστρο της Μονεμβασιάς

Πελοπόννησος

Το ταξίδι μας στα μέρη της Ελλάδας συνεχίζεται και μας αρέσει πολύ. Σειρά είχε τώρα η Πελοπόννησος.

Πείραμα για την εξάτμιση των αερίων

Μιλώντας για την εξάτμιση των αερίων δείτε το παρακάτω πείραμα.

Επανάληψη στην Περίμετρο και το Εμβαδόν

κάναμε αρκετά μαθήματα για την περίμετρο και το εμβαδόν των γεωμετρικών σχημάτων, για να δούμε τι μάθαμε...

ΠΕΡΙΜΕΤΡΟΣ
***ας δούμε αρχικά αν θυμόμαστε τους τύπους της Περιμέτρου για κάθε γεωμετρικό σχήμα κάνε κλικ εδώ
***κάνε κλικ εδώ για να εφαρμόσεις τις γνώσεις σου στην περίμετρο.

ΕΜΒΑΔΟΝ

***μπορείς να λύσεις τα προβλήματα;
α. το τζάμι της βιτρίνας ενός καταστήματος έχει σχήμα τετραγώνου με πλερά 2,9 μ. Πόσο είναι το μεβαδόν της επιφάνειας;
β. ένα γωνιακό ράφι της βιβλιοθήκης έχει σχήμα ορθογωνίου τριγώνου. Κάθεμία από τιςκάθετες πλευρές του έχει μήκος 0,5 μ. Πόσο είναι το εμβαδόν του ραφιού;

Επανάληψη στο μάθημα τοης Φυσικής

Στα προηγούμενα μαθήματα μιλήσαμε για τα φαινόμενα: τήξη, πήξη, εξάτμιση κα συμπύκνωση (η υγροποίηση)
Τήξη:όταν ένα στερεό σωμά απορροφά θερμότητα, με το πέρασμα του χρόνου αλλάζει τη φυσική του κατάσταση από στερεή σε υγρή.
Πήξη:όταν ένα σώμα αποβάλλει θερμότητα, αλλάζει τη φυσική του κατάσταση από υγρή σε στερεή.

Εξάτμιση: όταν ένα υγρό απορροφά θερμότητα, τότε αρχίζει να αλλάζει η φυσική του κατάσταση από υγρή σε αέρια.
Συμπύκνωση (ή υγροποίηση): όταν ένα αέριο αποβάλλει θερμότητα, τότε ένα μέρος του μετατρέπεται σε υγρό.

το μέρος της σοκολάτας που θερμαίνεται απορροφά θερμότητα και αλλάζει φυσική κατάσταση, από στερεή σε υγρή (τήξη)

το νερό που βρίσκεται μέσα στην παγοθήκη, αφού το τοποθετησουμε στην κατάψυξη του ψυγείου αποβάλλει θερμότητα και αλλάζει την φυσική του κατάσταση από υγρό σε στερεό. (πήξη)

το νερό μέσα στο τσαγιέρα άρχισε να απορροφά θερμότητα, αφού ανάψαμε την εστία της κουζίνας και άλλαξε τηνφυσική του κατάσταση από υγρή σε αέρια. (εξάτμιση)








ο ζεστός αέρας του περιβάλλοντος έρχεται σε επαφή με τα ψυχρά τοιχώματα του ποτηριού και υγροποιούνται (συμπύκνωση)

Τα Απίθανα Πεμπτάκια στο Μουσείο της Ακρόπολης

Παρουσίαση για το Μουσείο της Ακρόπολης

Βίντεο από την τελετή των εγκαινίων του Μουσείου

Το παρακάτω βίντεο ονομάζεται "Αντικατροπτισμοί" κι πραγματοποιήθηκε στα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης. Αποτελείται από προβολές στις οποίες τα εκθέματα του Μουσείου έχουν απόκτησει κίνηση και συμπεριφορά. Το βίντεο προβάλλεται πάνω στους τοίχους των γειτονικών σπιτιών αλλά και στο εξωτερικά μέρη του Μουσείου.

Αγάλματα, σκηνές από τη ζωφόρου του Παρθενώνα και τα κεραμικά αγγεία, αναθήματα και διάφορα άλλα εκθέματα ζωντανεύουν και ξεκινάνε το παιχνίδι μετατρέποντας τις προσόψεις των κτηρίων της σύγχρονης Αθήνας σε ένα θαυμάσιο καλειδοσκόπιο

Παίζοντας με τη Ζωφόρο του Παρθενώνα

Ας μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για την ζωφόρο παίζοντας!!!

• γνωριμία με τις μορφές της πομπής εδώ

• πορεία προς το βωμό εδώ

• παρατηρώντας τα άλογα εδώ

• το κρυμμένο άρμα εδώ

• ένα δώρο για την θεά Αθηνά εδώ

• χρωματίζοντας ένα λίθο της ζωφόρου εδώ

• γίνε συντηρητής εδώ

• και ξαφνικά το άλογο μου έγινε μάρμαρο εδώ

• συνθέτω τη δυτική ζωφόρο εδώ

• αγώνας που έμεινε στα άγγεία εδώ

• ολύμπια αινίγματα βρες τους θεούς εδώ

πριν παίξεις μπορείς να επισκεφτείς αυτή τη σελίδα για να γνωρίσεις καλύτερα τη Ζωφόρο και να προετοιμαστείς για τις παραπάνω δραστηριότητες

Eπίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΚΛΥΤΙΩΝ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Αφού διασχίσει τον προθάλαμο του ισογείου, βρεθήκαμς στον πρώτο εκθεσιακό χώρο. Στην αίθουσα με το κεκλιμένο γυάλινο δάπεδο όπου παρουσιάζονται ευρήματα από τις κλιτύς (πλαγιές) του βράχου της Ακρόπολης. Το γυάλινο δάπεδο επιτρέπει την θέαση στην αρχαιολογική ανασκαφή, ενώ η ανηφορική κλίση της παραπέμπει στην ανάβαση προς την Ακρόπολη.

Η Αίθουσα των κλιτύων της Ακρόπολης φιλοξενεί ευρήματα από τα ιερά και από τον οικισμό που αναπτύχθηκε στις πλαγιές της Ακρόπολης .

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ

Αρχαϊκή ονομάζεται η εποχή από τον 7ο αιώνα π.Χ. έως το τέλος των Περσικών πολέμων (480/79 π.Χ.). Χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη της πόλης-κράτους και τις πολιτειακές αλλαγές από την αριστοκρατία στην τυραννίδα και τελικά στη δημοκρατία.

ο Εκατόμπεδος είναι το αρχαιότερο σημαντικό οικοδόμημα στην Ακρόπολη. Η ονομασία του σημαίνει ότι έχει μήκος 100 πόδια.Ο ναός αυτός ήταν ίσως αφιερωμένος στην πολεμική υπόσταση της θεάς Αθηνάς.

Λιοντάρια που σπαράσσουν ταύρο και πλαισιώνονται από δύο παραστάσεις: από τη μια πλευρά ο Ηρακλής που παλεύει με τον άγριο Τρίτωνα και από την άλλη ο λεγόμενος Τρισώματος δαίμονας, που κρατά στα χέρια του τα σύμβολα των τριών στοιχείων της φύσης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα.

Αρχαίος Ναός της Αθηνάς Πολιάδος Οι συνθέσεις των αετωμάτων αποτελούνται από αγάλματα υπερφυσικού μεγέθους, λαξευμένα σε παριανό μάρμαρο.

Αέτωμα με θέμα την Γιγαντομαχία από τον αρχαϊκό ναό της Αθηνάς Πολιάδος.

Γλυπτά και αναθήματα Στη νότια πλευρά της Αίθουσας των αρχαϊκών έργων, ο πλούτος και η ποικιλία των αρχιτεκτονικών γλυπτών και των ελεύθερων αναθημάτων, συμπεριλαμβανομένων των Κορών, των Ιππέων και άλλων έργων, προσφέρουν μια εκπληκτική εικόνα της Ακρόπολης κατά την Αρχαϊκή Περίοδο.

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

Μετόπες Κάθε μια απέδιδε μια αυτοτελή σκηνή, συνήθως με δύο μορφές.
Στην ανατολική πλευρά παριστανόταν η μάχη των Ολυμπίων θεών με τους Γίγαντες που προσπαθούσαν να ανατρέψουν την τάξη του Ολύμπου (Γιγαντομαχία).
Στη δυτική πλευρά εικονιζόταν ο αγώνας των νέων της Αθήνας ενάντια στις Αμαζόνες που απείλησαν την ίδια την Ακρόπολη (Αμαζονομαχία).
Θέμα της νότιας πλευράς ήταν η πάλη των Θεσσαλών νέων (Λαπίθες) ενάντια στους Κενταύρους που προσπάθησαν να κλέψουν τις γυναίκες τους κατά τη διάρκεια γαμήλιας τελετής (Κενταυρομαχία).
Στη βόρεια τέλος πλευρά παριστανόταν η Άλωση της Τροίας (Ιλίου Πέρσις).

Άποψη της νότιας πλευράς των μετοπών με θέμα την Κενταυρομαχία.

Αετώματα οι τριγωνικοί χώροι που σχηματίζονται από τα γείσα της στέγης στις στενές πλευρές του ναού


Το ανατολικό αέτωμα, που ήταν πάνω από την είσοδο του ναού, παρίστανε τη γέννηση της θεάς Αθηνάς από το κεφάλι του πατέρα της Δία, με την παρουσία Ολύμπιων θεών.

Στο δυτικό αέτωμα, εικονιζόταν η διαμάχη μεταξύ της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για τη διεκδίκηση της αττικής γης, που κατέληξε στη νίκη της Αθηνάς.

αναπαράσταση του δυτικού αετώματος

Ζοφώρος ο Φειδίας επέλεξε ως θέμα τη μεγαλύτερη γιορτή της πόλης, τα Μεγάλα Παναθήναια, τη γιορτή προς τιμήν της θεάς Αθηνάς. Η γιορτή διοργανωνόταν κάθε τέσσερα χρόνια, διαρκούσε 12 μέρες και περιελάμβανε τελετές, θυσίες, γυμνικούς και μουσικούς αγώνες.Η πιο επίσημη μέρα ήταν η τελευταία, η 28η του μηνός Εκατομβαιώνος, ημέρα των γενεθλίων της θεάς. Την ημέρα αυτή σχηματιζόταν πομπή που έφτανε στο ναό της Αθηνάς Πολιάδος (στον Αρχαίο Ναό, ο οποίος αντικαταστάθηκε αργότερα από το Ερέχθειο), για να παραδώσει στους ιερείς τον καινούργιο πέπλο για το ξόανο της θεάς. Αυτή ακριβώς η πομπή ξετυλίγεται στα 160 μέτρα της ζωφόρου του Παρθενώνα.

Από το σύνολο της ζωφόρου, σήμερα σώζονται 50 μέτρα στο Μουσείο της Ακρόπολης, 80 μέτρα στο Βρετανικό Μουσείο, ένας λίθος στο Μουσείο του Λούβρου, ενώ άλλα τμήματα είναι διασκορπισμένα σε μουσεία στο Παλέρμο, στο Βατικανό, στο Würzburg, στη Βιέννη, στο Μόναχο και στην Κοπεγχάγη.

ΕΡΕΧΘΕΙΟ

Η περιοχή του Ερεχθείου ήταν η ιερότερη όλης της Ακρόπολης. Το ανατολικό τμήμα του ναού ήταν αφιερωμένο στη λατρεία της Αθηνάς Πολιάδος, της προστάτιδας θεάς της πόλεως, ενώ το δυτικό ήταν αφιερωμένο στον Ποσειδώνα-Ερεχθέα, από όπου και το όνομα του ναού, στον τοπικό ήρωα Βούτη, στον Ήφαιστο και σε άλλους θεούς και ήρωες. Εκεί φυλάσσονταν τα Ιερά Μαρτύρια, τα ίχνη της τρίαινας του Ποσειδώνος και η ελιά, το δώρο της Αθηνάς στην πόλη της Αθήνας.
Στη νότια πρόσταση αντί για κίονες, έξι αγάλματα κορών, οι Καρυάτιδες, στήριζαν την οροφή. Κάτω από την πρόσταση βρισκόταν ο τάφος του άλλου μυθικού βασιλιά της Αθήνας, του Κέκροπα. Τα αγάλματα, σε οικοδομική επιγραφή του Ερεχθείου ονομάζονται απλώς Κόρες, ενώ η ονομασία Καρυάτιδες δόθηκε σε μεταγενέστερα χρόνια. Η δεύτερη από δυτικά Κόρη αφαιρέθηκε από τον Λόρδο Έλγιν το 1801 και σήμερα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.