Ρωμαϊκή Αγορά

Η Ρωμαϊκή περίοδος είναι μια από τις σημαντικότερες της ελληνικής ιστορίας. Είναι μοναδικό το ιστορικό φαινόμενο ενός λαού που πολιτικά κατακτημένος και στρατιωτικά εξουθενωμένος, κατορθώνει με την τρομακτική δημιουργική δύναμη του πολιτισμού του να κατακτήσει και να εκπολιτίσει τον κατακτητή του.

Μετά τα μέσα του 2ου αι. π.Χ., συγκεκριμένα μετά το 146 π.Χ., οι Ρωμαίοι κυριάρχησαν πλήρως σε ολόκληρη την Ελλάδα. Όπως ήταν φυσικό, η ρωμαϊκή κυριαρχία έφερε στις ελληνικές πόλεις αλλαγές στη διακυβέρνηση, στην οικονομική ζωή, στους όρους διαβίωσης.

Μνημεία καταστράφηκαν, γλυπτά και άλλα έργα τέχνης διαρπάγησαν. Η ανάρρωση από την καταστροφή ήταν αργή και οδυνηρή. Ωστόσο, την καταθλιπτική αυτή περίοδο η Αθήνα υπήρξε πόλος έλξης επιφανών και πλουσίων Ρωμαίων, φιλοσόφων, συγγραφέων και ποιητών. Όλοι αυτοί την επισκέφτηκαν, γιατί ήθελαν να θαυμάσουν τα περίφημα μεγαλοπρεπή κτήρια και τα αγάλματα στην Ακρόπολη και την Αγορά, να περιδιαβάσουν το άλσος της Ακαδημίας και ιδίως να ακούσουν μαθήματα ρητορικής και φιλοσοφίας. Ο σεβασμός και η αγάπη τους για τα αρχαία μνημεία φαίνεται και από την προσπάθειά τους να τα διατηρήσουν και να τα αναστηλώσουν δίνοντας δωρεές.
Στο δεύτερο ήμισυ του 1ου αι. π.Χ. μια σημαντική αλλαγή που έγινε στην πόλη ήταν ο μετασχηματισμός της Αρχαίας Αγοράς. Συγκεκριμένα, η πλατεία της Αρχαίας Αγοράς, ο ομφαλός της πολιτικής, πολιτιστικής και εμπορικής ζωής, κατελήφθη από κτήρια. Εδώ μεταφέρθηκαν και στήθηκαν μνημεία από άλλες περιοχές, όπως ο ναός του Άρη και ο βωμός του Διός από την Πνύκα, ενώ χτίστηκε και ένα μεγάλο κτήριο, το Ωδείο του Αγρίππα.
Με την κατάληψη της πλατείας της Αγοράς από κτήρια, οι έμποροι και βιοτέχνες έχασαν μεγάλο ζωτικό χώρο σε μια περίοδο με αυξημένες εμπορικές ανάγκες. ι'αυτό το λόγο η εμπορική αγορά που ανθούσε για μισή χιλιετία γύρω από την πλατεία της Αρχαίας Αγοράς, μεταφέρθηκε σε νέο χώρο, 80 μ. ανατολικά,όπου χτίστηκε και κτήριο νέου τύπου, γνωστό ως Ρωμαϊκή Αγορά, με τη χορηγία του Οκταβιανού –Αυγούστου.

• Ωρολόγιο του Κυρρήστου ή Πύργος των Ανέμων
  
  Πρόκειται για οκταγωνικό πύργο, με πλευρά μήκους 3,20 μ., από πεντελικό μάρμαρο. Έχει κωνική στέγη, ένα κυλινδρικό πρόσκτισμα στη νότια πλευρά και δύο πρόπυλα, ένα στη ΒΑ και άλλο στη ΒΔ πλευρά.

Κτίσθηκε, γύρω στο 47 πΧ, από τον αστρονόμο Ανδρόνικο από την Κύρρο. Για τον Ανδρόνικο Κυρρήστη γνωρίζουμε ότι ήταν μηχανικός-Αρχιτέκτονας, ειδικευμένος στην κατασκευή ηλιακών και υδραυλικών ρολογιών, αλλά μας είναι άγνωστος ο λόγος κατασκευής του μνημείου καθώς και ο χρηματοδότης του έργου.

Στην κορυφή της στέγης ένας ορειχάλκινος ανεμοδείκτης σε μορφή Τρίτωνα έδειχνε την κατεύθυνση των ανέμων, οι οποίοι εικονίζονται ανάγλυφα στο πάνω μέρος κάθε πλευράς, προσωποποιημένοι, κρατώντας τα σύμβολά τους.

Τα ονόματά τους είναι χαραγμένα κάτω από το γείσο:
ΒΟΡΕΑΣ (Βόρειος, Τραμουντάνα), ΚΑΙΚΙΑΣ (Βορειοανατολικός, Γραίγος),ΑΠΗΛΙΩΤΗΣ (Ανατολικός, Λεβάντες), ΕΥΡΟΣ (Νοτιοανατολικός, Σιρόκος) ΝΟΤΟΣ (Νότιος, Όστρια), ΛΙΨ (Νοτιοδυτικός, Γαρμπής),ΖΕΦΥΡΟΣ (Δυτικός, Πουνέντες) , ΣΚΙΡΩΝ (Βορειοδυτικός, Μαΐστρος) .

Κάτω από κάθε άνεμο υπάρχουν χαραγμένες ακτίνες σε διάφορους σχηματισμούς που αποτελούν ένα ηλιακό ρολόι.

• Βεσπασιανές

Το τετράγωνο αυτό κτήριο κατασκευάστηκε τον 1ο αι. μ.Χ. και ήταν τα δημόσια αποχωρητήρια της ρωμαϊκής Αγοράς. Πήραν το όνομά τους από τον αυτοκράτορα Βεσπασιανό ο οποίος κατασκεύασε πολλά παρόμοια κτίσματα σε όλη την αυτοκρατορία. Η χρήση τους γινόταν επί πληρωμή.

• Ρωμαϊκή Αγορά

Η Ρωμαϊκή Αγορά ήταν το πρώτο οργανωμένο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Εκεί μεταφέρθηκαν όλες οι εμπορικές δραστηριότητες και κυρίως το εμπόριο του λαδιού.Η Ρωμαϊκή Αγορά βρίσκεται μεταξύ των οδών Πελοπίδα, Μάρκου Αυρηλίου, Πολυγνώτου, Διοσκούρων και Επαμεινώνδα και σώζεται κατά το ήμισυ περίπου. Στοπίσω μέρος της ορθογώνιας, υπαίθρια αυλή βρίσκονταν καταστήματα και αποθηκευτικούς χώροι. Στη νότια πλευρά και πιθανόν και στη βόρεια υπήρχε και εσωτερικό περιστύλιο με δωρικούς αρράβδωτους κίονες. Δύο πρόπυλα, ένα στη δυτική πλευρά δωρικό –η πύλη της Αρχηγέτιδος Αθηνάς– και ένα στην ανατολική πλευρά ιωνικό με αρράβδωτους κίονες, ήταν οι κύριες είσοδοι του κτηρίου.

Στο κέντρο της νότιας πλευράς υπάρχει μια κρήνη με δεξαμενή στο πίσω μέρος της.

Στη βόρεια παραστάδα της κεντρικής θύρας του δυτικού προπύλου υπάρχει επιγραφή με ψήφισμα του αυτοκράτορας Αδριανού, που περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με τις φορολογικές υποχρεώσεις των εμπόρων λαδιού. Η θέση του ψηφίσματος στην κυρία είσοδο της Ρωμαϊκής Αγοράς είχε σκοπό αφενός να υπενθυμίζει στους ελαιοπαραγωγούς που εμπορεύονταν εδώ τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, οι οποίες έφθαναν μέχρι και το 1/3 της παραγωγής τους, και αφετέρου να εξασφαλισθεί στην πόλη μια ικανή ποσότητα λαδιού προς πώληση. Από την επιγραφή αυτή συμπεραίνεται ότι εδώ ήταν η κύρια αγορά λαδιού της πόλης.

Το μόνο όμως σαφώς χρονολογούμενο τμήμα του είναι το δυτικό πρόπυλο χάρις στην επιγραφή πάνω στο επιστύλιό του, όπου αναφέρεται ότι αυτό κατασκευάστηκε από τις δωρεές του Ιουλίου Καίσαρα και του Αυγούστου και αφιερώθηκε από τον Δήμο των Αθηναίων στην Αθηνά Αρχηγέτιδα επί άρχοντος Νικίου (11/10 π.Χ.),

• Βιβλιοήκη του Αδριανού

Πρόκειται για κτήριο ιδίου τύπου με την Ρωμαϊκή Αγορά (forum), ιδίου προσανατολισμού και ιδίων περίπου διαστάσεων.Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού κτίστηκε γύρω στο 132 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Αδριανό. Είναι ορθογώνιας κάτοψης με διαστάσεις 122 Χ 82μ. Έχει εσωτερική αυλή διαμορφωμένη σε κήπο με μία μακρόστενη δεξαμενή στο κέντρο. Στο ανατολικό μέρος ήταν οι αίθουσες όπου φυλάσσονταν οι πάπυροι σε ξύλινες θήκες. Οι δύο αίθουσες δεξιά και αριστερά της βιβλιοθήκης πρέπει να ήταν αναγνωστήρια, ενώ οι δύο μεγάλες γωνιακές, που είχαν σειρές εδράνων σε καμπύλη, αμφιθεατρική διάταξη, ήταν αίθουσες διαλέξεων.
Το 267 μ.Χ. κατά την επιδρομή των Ερούλων το κτήριο της Βιβλιοθήκης υπέστη καταστροφή. Δέκα χρόνια αργότερα ενσωματώθηκε στο λεγόμενο Υστερορωμαϊκό τείχος της πόλης.
Λόγω των αλλεπάλληλων προσθηκών, μετασκευών και οικοδομήσεων κατά τη μεταβυζαντινή εποχή και ιδίως κατά την Τουρκοκρατία η αρχική μορφή της Βιβλιοθήκης είχε αλλοιωθεί τόσο με αποτέλεσμα οι διάφοροι περιηγητές, που την επισκέφθηκαν, να μην αναγνωρίζουν για ποιο μνημείο πρόκειται.